Z tym losem to troche takie jak u Amrasa
Może opiekuje się natchnieniem, nieskrępowaną sztuką i wolnością ludzkich umysłów? to tak troche by się nakładało Sziferem i Twoją wersją, bo ludzki umysł jest nieogadnięty i nieprzedwidywalny

Moja koncepcja:

Dość młody, długowłosy mężczyzna z przenikliwym spojrzeniem, ubrany w czerń i czerwień, galopujący na karym koniu. U boku ma przypasany miecz, a przez plecy przerzucony łuk i kołczan. Jego towarzyszem jest żuraw, często można przy nim spotkać również białego kota.


SYMBOLIKA:

Kary koń - kłopoty
Koń w galopie - przezwyciężenie przeszkód
Koń ogółem - wolność, siła
Czerń - tajemniczość
Czerwień - szczęście, odwaga, determinacja, asertywność
Żuraw - długowieczność, lojalność
Kot - magia, duma, niezależność, szczęście

Ostatnio edytowany przez Arvaamaton (2011-12-02 17:51:15)

No Szifer to nie ma na co czekać
A może zamiast opiekuna najemników, ogólnie wojny i walki? Taki Ares na przykład, żeby nie rozdrabniać na osobno boga od najemników, osobno od rycerzy, osobno od łuczników i tak dalej
I do tego dodać jako boga-kowala, co by już się idealnie nakładało z tym, co piszesz w swojej "Historii Sigiona", gdzie główny bohater też jest wojownikiem-kowalem

ja może jutro bede mial bo tez ma pomysl

Dearien napisał:

Chyba mam już swoje bóstwo ; ) Nazwę go Moneocerost (łac. Monoceros  - jednorożec xD)

No więc ten sympatyczny mężczyzna przeżywający wieczny kryzys wieku średniego bierze sobie w opiekę wszystkich ceniących sobie niezależność, mają otwarty umysł, lubią spontaniczność, szybciej robią niż myślą, są zadufani w sobie i zuchwali. Moneocerost popadł w konflikt z Panteonem Bogów krytykując niepokonanego (jak już Amras wspomniał) boga śmierci ; ) Od tego czasu został skazany na wieczną wędrówkę, więc ma zamiar pomagać wszystkim uciekinierom, którzy grzeszą sporą szczyptą inteligencji. Jego wspomniana zuchwałość podpowiada, że głupimi nie ma co się opiekować. Ze względy na fakt, że wiecznie zmienia otoczenie, bardziej przywiązuje się do swoich osobistych rzeczy, niż do osób. Jest w gruncie rzeczy nieempatyczny i nie przepuści okazji by nauczyć się czegoś, co pomoże mu prztyknąć w nos innych.

Fajny, fajny. A jak go tak troszkę uściślić, to wyjdzie takie bóstwo spryciarzy i cwaniaków, nie?

Szifer napisał:

I powoli WGW zamienia się w Diabolo 2 Chyba wiesz czemu? A

Oj tam zaraz, po prostu grafiki z tej gry najbardziej mi odpowiadały, wielkością i czytelnością a poza tym, nie liczy się skąd pochodzą, tylko to, co na nich przedstawione xd
Jak będę miał więcej czasu pewnego dnia, to dorzucę całkiem sporo hełmów, mam już ich ok. 40 muszę tylko je odpowiednio obrobić, żeby nie były na całą stronę   No i mieczy mam bardzo dużo


Dearien - jak dla mnie świetnie, bóg- easy rider No i pasuje do pirata, uciekającego z ojczyzny, który prawdopodobnie jest tam już skreślony do końca dni

Hmm... zawsze chciałem mieć więcej halabard, gizarm, maczug <takich z kolcami! >. No i toporów mamy w zasadzie niewiele, mały wybór dla takiego Szifera. No i najważniejsze, jak dla mnie (bo tego w ogóle nie mamy) - łuki i kusze, ogólnie bronie miotające (może jakieś proce?). Mam tak naprawdę tylko jeden łuk, Zefhar, ten Milvy, co to go kupiła bodaj za kilkaset koron novigradzkich

No i ekhm... Dziękuję. Nie wiem co prawda na ile to szczera prawda, a na ile słodkie słowa, ale mimo wszystko, zawsze to miło się robi, nawet, gdy nieszczerze
Od początku moją koncepcją było stworzenie takiego bohatera, którego nikt nie lubi za bardzo. On traktuje każdego w drużynie z wyższością. Jest to też takie pole do popisu dla mnie, bo jak strzeli mi coś do głowy i nagle zachcę go diametrialnie zmienić, to będzie sporo do opisywania, co przecież lubię Z zimnego skurwysyna przemiana w obrońcę uciśnionych Chociaż wątpię bym miał popaść w taką skrajność. Lubię czarne charaktery, a ta nie jest 100%, bo w końcu dobra. Ale czynię ją jak najmniej dobrą spośród dobrych xD Ale nie jestem tu odosobniony, Dralann bije mnie pod tym względem na głowę. To dopiero bezpośrednie dziewczę, które nadepnęło na odcisk ambicji Amrasa
A bóg, jak już mówiłem - miał być wesoły i psotny, ale to nie dla tego elfa Amras miał i ma ciężkie życie - postanowiłem więc, że mu 'dopierdolę' <sorka>. No a poza tym, już mówiłem, mam koncepcję na relacje boga z bohaterem, zobaczymy na ile mi to wyjdzie

Ale dość pisania, bo na narcyza wyjdę xD