Okej, zaczynamy.
Na początku proponuję spróbować walki z naszą czwórką - ja, Ty Sziferze, Wilk i trubadur ze swoim sztyletem
Przećwiczmy kilka wariantów - walka z jednym, mocnym potworem i z grupką słabszych, ale liczniejszych.

Na początek - walka z Kikimorą, sztuk 1

Kikimora

Odporny na żelazo potwór, żyjący na bagnach i mokradłach – o dziwo, najchętniej tych w pobliżu ludzkich osiedli. Przepada za ludzkim mięsem, a kiedy takowego nie może znaleźć, zagryza ptactwo.
Jest wielkości dużego psa, budową ciała przypomina nieco pająka, ma jednak dłuższy tułów, tylko dwie pary odnóży (kościstych i szponiastych) i zdecydowanie nie owadzi wygląd. Czarna skóra ułatwia kikimorze ukrywanie się pośród błota, a pełna igłowatych zębów paszcza rozszarpuje zdobycz. Oczy z pionowymi źrenicami umożliwiają stworowi widzenie pod słońce i w nocy, choć bestia preferuje nocny tryb życia.

Cechy
Ko: 3    Po: 4     Si: 2     Zm: 2    Zr: 1     Zw: 3
In: 1     Og: 0    Wo: 1
Żywotność: 58
Uniki: 3
Zbroja: Brak.
Broń: Pazury (4+Si) i zęby(2+ Si).
Moce:
* Atakuje jednocześnie pazurami i zębami.
* Czasem próbuje pochwycić ofiarę i topić ją.
* Odporna na żelazo.

Nie zważamy na razie na fakt odporności na żelazo (gdy nie mamy srebra a walczymy z potworami odpornymi, to nasza broń zadaje o połowę mniejsze obrażenia).
Widzimy że kikimora ma Unik na 3 w skali do 6, więc średnio będzie unikała połowy wyprowadzonych przez nas ataków.
Współczynniki potworów podane zostały by ułatwić nam też prowadzenie walki - wiemy więc, że kikimora jest szybka i zwinna, ale raczej niezbyt silna i zręczna.

I teraz - w jaki sposób przeprowadzić z nią walkę, żeby każdy się wykazał?

Hm, to może najpierw mechanika:
jeśli w drużynie jest do 6 osób, to walka wygląda tak, że na 2 ataki ludzi przypada 1 przeciwnika (żeby w jednej turze od razu go nie zabić, i żeby szanse były równe)
jeśli od 6 wzwyż, to 4 ataki na 1 (żeby przewaga miała realny wpływ)
I jeszcze element zaskoczenia - w zależności od tego kto kogo zaskakuje, zaczyna pierwszy. Jeśli z góry już wiadomo że dojdzie do starcia i obie strony o tym wiedzą, wtedy myślę że można się kierować ilością punktów życia. Ten kto ma więcej (pod uwagę bierzemy najwyższy wynik w drużynie), zaczyna, taki przywilej. Żeby jednak drużyna nie stała na straconej pozycji (prawie każdy potwór ma więcej HP niż maksymalny poziom, jaki postaci mogą osiągnąć) można mnożyć PŻ postaci x1,5. Do dyskusji

Tylko co teraz? Nasza kikimora ma 58 żywotności, więc na raz jej nie zabijemy. Wtedy jedna osoba zajmuje się całą walką, czy po kawałku, opisując tylko poczynania własnej postaci?

No okej, mnie martwi jednakowoż jedna rzecz - "Sigion zamachnął się, celując w odnóże, jednak kikimora zrobiła unik i powaliła go na ziemię..." i wtedy wchodzi np. druga osoba " ...wtedy Amras wbił w szczelinę w jej pancerzu kilka strzał. Ta natychmiast odstąpiła od Sigiona szukając kolejnego przeciwnika."

Żeby w taki sposób działać, trzeba by, żeby dość często ludzie wchodzili na forum, a to nie zawsze tak można Bo jak np. taka kikimora ma 58 HP, to walka może trwać nawet dwa dni. To chyba za dużo, prawda?
Co do obrażeń zgadzam się, na koniec swojej kolejki trzeba też podać aktualny stan żywotności przeciwnika, żeby kolejna osoba wiedziała jak działa. No końcu też trzeba by gdzieś swoją aktualną żywotność - bo jak ktoś będzie np. ranny to sam z siebie się nie wyleczy z czasem, potrzebna jest już pomoc.

Co do walki z grupką słabszych, to chyba jest łatwiej - każdy zajął by się swoim przeciwnikiem (zależnie od tego, ile ich jest. Czasami trzeba będzie np walczyć nawet z 4 jednocześnie). Wtedy to każdy opisuje walkę z nimi, może też dorzucić jakieś smaczki np.
"Amras, cofając się przed ciosem goblina, potknął się o wystający korzeń. Gdy czekał na nieuniknioną śmierć z ręki przeciwnika, nagle Sigion wyskoczył jakby znikąd, pozbawiając goblina głowy.
- Uważaj na siebie - rzucił tylko krótko towarzysz, po czym ruszył na kolejną grupkę potworów."

Albo takie subtelne przekazanie opisu
"Amras zabił kolejnego potwora, rozrąbując ciosem miecza szczękę. Kątem oka dostrzegł, jak Sigion bierze zamach na wyjątkowo obrzydliwego goblina" - można takie coś stosować, gdy będziemy walczyć w określonej kolejności.

No i uznajemy, że walczymy z grupką w takim samym czasie - czyli jak ktoś bierze się za opisywanie swojej kolejki, to w opisie musi (ew. może) cofnąć czas do momentu napaści na potwory, i korzystając z tego co wcześniej już zostało napisane korzystać z wcześniejszych opisów (jeśli np. moja kolejka przypadnie po Sziferze, a jego bohater widowiskowo zabił potwora, to ja mogę napisać, że w Amrasa wstąpiły nowe siły, widząc, z jaką łatwością radzi sobie Sigion)

No jeśli o mnie idzie, to w sumie jako tako mogę się dość często pojawiać - internet w telefonie. Problem stanowić może natomiast to, że nie będę mógł wtedy sobie pozwolić na jakiś szczególne rozpisywanie się. Chyba że napisałbym ogólnie i jaki obrażenia, a potem gdybym był na kompie, to uzupełnił ładniej.
No tak, zdecydowanie nie możemy się ustawić w rządku, by mogła każdego z nas zaatakować, musimy się stawać w odległości, by w razie czego mogła tylko za jednym się rzucić. Wtedy ten ucieka jak najszybciej, a reszta goni. Łucznicy i magowie wtedy szczególnie się przydadzą. Jednak problem będzie w pomieszczeniach - na małym dystanie mag ani łucznik na niewiele się zda, wtedy trzeba polegać na wojownikach.
No i działania w nawiasach okej, liczby łatwe to problem żaden.
No i sprawa hp - gdy ktoś rzeczywiście ma 0 punktów, umiera. Musi tak być, by gracze na siebie nawzajem uważali. Jednak śmierci ogólnie nie będzie - działajmy tak, gdy ktoś będzie na skraju (np 4 hp), to w rzeczywistości słania się już na nogach i w walce brać udziału tak czy siak nie może. Wtedy wojownicy muszą zająć się potworem, a uzdrowiciel uleczyć chociaż trochę umierającego. Wtedy reszta musi odciągać przeciwnika.
Gdy jednak będzie tragicznie i ktoś zginie (wątpię żeby tak było) to wtedy będzie można zastosować przygodę, mającą na celu wskrzeszenie bohatera. Wtedy też na nas będzie czekać pasmo przygód, a gracz będzie wykluczony akurat (można to stosować wtedy właśnie, gdy ktoś gdzieś wyjeżdża albo z innego powodu nie może grać). Ale to można zawsze zmienić.
Co do punktów wprawy, to tak, w zależności od tego, kto jak się sprawdzi przy potworze. Punkty rozdawał będzie ten, kto akurat sprawuje rolę MG, czyli w 2 pierwszych przygodach ja.

No nie przesadzaj xD Taka sytuacja jak ktoś zginie, zdarzyć się może raz
to co atakujemy - coś dużego,  czy coś słabszego?

Okej, lecimy.

Echinops
Niewielki stwór zamieszkujący podziemia i kopalnie. Najeżony jest masą długich kolców, znieruchomiały przypomina wielką kępę bagiennej trawy. Potrafi strzelać kolcami na odległość trzech metrów. Kolce wbite w ciało łamią się, a ostre końcówki zaczynają przemieszczać się w głąb ciała.

Cechy
Ko: 1    Po: 1    Si: 1    Zm: 4    Zr: 1    Zw: 1
In: 1    Og: 0    Wo: 1
Żywotność: 25
Uniki: 0
Zbroja:Gęstwa kolców.
Broń: kolce  –  z każdą chwilą pozostawiania kolca w ciele (kolca można się pozbyć dzięki operacji – specjalistycznej u chirurga – bądź dzięki magii leczniczej: Przywrócenie zdrowia lub Modlitwa o uzdrowienie)

On ma uniki na 0, czyli wszystkie ciosy wchodzą

Amras stał cicho u boku Sigiona. Czaili się w ciszy na echinopsa, wypatrzonego i śledzonego przez nich od kilku godzin.
Taktyka jaką wcześniej ustalili, nie była wybitnym dziełem w dziedzinie - Amras miał pocelować strzałą w oko stworzenia, i starać się zabić go jak najszybciej. jeśliby nie wyszło, to Sigion popędziłby na niego z mieczem.
Elf napiął łuk, wycelował. Echinops jednak usłyszął szczęk cięciwy (ma zmysł na 4, więc dużo wie ) i gwałtownie się poruszył. Zaskoczył tym Amrasa, który źle trafił, strzała tylko musnęła potwora (25-2). Z krzaków z krzykiem wyskoczył Sigion...

Wymierzył kolejną strzałę w potwora. Wahał się z wypuszczeniem jej, bojąc się trafienia przyjaciela. Gdy jednak Sigion odskoczył z krzykiem od echinopsa trafiony kolcem, Amras wypuścił strzałę, trafiając tym razem bezbłędnie w bok stwora (13-10). Istota wydała przeciągliwy wrzask, po czym padła. Jeszcze jednak dychała.
Korzystając z niemocy przeciwnika, podbiegł do towarzysza.
- Nic ci nie jest?