Wiedźmini



Magia a wiedźmińskie eliksiry


Chcąc efektowniej używać znaków, wiedźmin musi przyjąć wcześniej dawkę specjalnego eliksiru: Białej lub Czarnej Mewy. Mikstury te pozwalają zachować jasność myśli i zdolność szybkiej koncentracji nawet w ekstremalnych warunkach. Należy jednak pamiętać, że sporo mikstur stanowi śmiertelną truciznę dla osób, które nie są do nich przyzwyczajone od dziecka. Ich produkcja oraz receptura stanowi ścisłą tajemnicę.
W zależności od potrzeb i własnych chęci, wiedźmin może spożyć eliksir niedługo przed spodziewaną walką lub na początku dnia, niejako na wszelki wypadek. Porcja BIAŁEJ MEWY pozwala być aktywnym przez 6 godzin i dodaje na ten czas 5 Punktów Mocy. Porcja CZARNEJ MEWY pozwala na aktywność dwudziestoczterogodzinną, bez snu i jedzenia – jednakowoż później należy ową aktywność odespać. Dodaje na ten czas również 10 PM.




Wiedźmińskie eliksiry

Wiedźmini znają wiele magicznych eliksirów – leczących, polepszających refleks, pozwalających znakomicie widzieć w ciemnościach i uodparniających na ból. I tak eliksir składający się z czworolistu i jaskółczego ziela umożliwia zapadnięcie w trans, odcinając wiedźmina od wszystkich bodźców zewnętrznych. Mikstura działa przez około godzinę – jednak każdy ruch czy odgłos w promieniu dwóch metrów budzi wiedźmina, od razu gotowego do działania. Mieszanka pokrzyku, tojadu i świetlika powoduje bladość i powiększenie źrenic, pozwalając widzieć w ciemności. Ubocznym skutkiem eliksiru jest nienaturalna bladość twarzy. Inna mikstura, składająca się z ciemiężycy, bieluniu, głogu i wilczomlecza, umożliwia poddanie prawie całkowitej kontroli większości organów ciała, w tym regulowanie szybkości tętna i oddechu. Eliksir zwany Wilgą ma silne zdolności odkażające: przeciwdziała nawet tak silnym truciznom, jak trupi jad. Istnieją też eliksiry o właściwościach przeciwbólowych i ułatwiających krzepnięcie krwi.




Wiedźmińskie medaliony



Słynne wiedźmińskie medaliony są niczym innym, jak specjalnymi srebrnymi amuletami, ściśle zestrojonymi z noszącymi je osobami – a przy okazji pełniącymi rolę gustownego znaku cechowego. W zależności od tego, w której ze szkół wiedźmin pobierał nauki, mogą one wyobrażać wilka, kota lub gryfa.
Medalion ma również związek ze zdolnościami do składania przez wiedźmina znaków. Zawierają w sobie określoną ilość Mocy i są dla wiedźminów jej jedynym dostępnym źródłem. Moc zawarta w tych medalionach odnawia się całkowicie sama, po sześciu godzinach od całkowitego wyczerpania (niekoniecznie spędzonych na odpoczynku). Jej początkową ilość oblicza się tak, jak w przypadku magów, i podlega ona takim samym ograniczeniom.
Wiedźmińskie medaliony mają też silną zdolność wykrywania magii, uaktywniającą się automatycznie zawsze wtedy, gdy zestrojony z medalionem wiedźmin znajdzie się w pobliżu czarodziejskiej aury – nie wyłączając tej, roztaczanej przez większość potworów. Medalion oznajmia o bliskości źródła aury drganiami – tym częstszymi i mocniejszymi, im bliższe jest i silniejsze jest owo źródło.



Nowe znaki

Niewykluczone, że na Kontynencie żyją wiedźmini, korzystający ze znanych tylko nielicznym, tajemnych znaków. Czy pojawią się one w naszych opowieściach? Kto wie… niemniej takich znaków wiedźmin będzie się musiał oczywiście nauczyć. Kiedy i w jakiś sposób? Ile WPR będzie go to kosztowało? Wszystko zależy od Was…