Słowniczek starszej mowy
W kwadratowych nawiasach podano proponowaną wymowę.

a'baeth [aweth*] – całować, pocałować
aard, ard [ard] – góra, górny, najwyższy
aark, aark – kra, kra
abb – ujście
addan [adan] – tańczący
aedd [ejd/ed] – okruch
aefder – później
aen [en] – z, do, na
aenye [ejnje/enje] – ogień
aesledde [esled] – jeździć na sankach
aespar – strzelać
aevon [ewon/ejwon] – rzeka
aép [ep] – w, potomek (tylko jako przedimek)
aine [ain] – światło
an [an] – mały, także rodzajnik nieokreślony
an'givare [angivr] – donosiciel, szpieg
a'taeghane [ategan] – dzisiaj
arse [auarse/ars] – rzyć (zad)
eate – lato
beanna [benna] – kobieta
beann'shie [benszi] – demon rodzaju żeńskiego obwieszczający czyjąś śmierć
Birke – równonoc wiosenna
blath [blath*] – kwiat, kwiatuszek
blathan – girlanda, kwiat (dopełniacz: blathanna)
bleidd [blejd] – wilk
bloed [blojw/bleuw**] – krew
bloede [blojwe/bleuwe**] – krwawy, cholerny
cáelm [kelm] – spokój, spokojnie, wolno, powoli (także rzeczownik)
cáemm [kem] – iść, przybywać
caen [ken] – móc
caer [ker] – warownia, gród
cáerme [kerm] – los, dola
Cáerme [kerm] – Przeznaczenie
carn [karn] – kurhan
ceádmil [kedmil] – witaj
cerbin [kerbin] – kruk
cinerea [kinere/kinereja] – żyrytwa
dearme [derme] – śpij, spać, dobranoc
deireadh [dered] – koniec, kończyć
deith [deth*] – płomień
deithwen – biały płomień
dh'oine [din/duan] – człowiek
dhu – czarny
dice [dike] – mówić
d'yaebl [diebl] – diabeł
dol [dol] – dolina
elaine [elein] – piękny
en [en] – rodzajnik nieokreślony (En Dh'oine – jakiś człowiek)
enid – stokrotka
ess [es] – jest; esse [esse] – będzie; essea [essea] – jestem; esseath [esseath] – jesteś
evall [ewal] – koń
evelienn [evelien] – wszystko, wszyscy
feainne [fenne] – słońce
en [fen] – błonie
foilé [fouil/faul] – szalona
folie [foli] – szaleństwo
gar'ean [garen] – uwaga, uważaj
geas [gesz] – przekleństwo, klątwa, zew
gláeddyv [gladif***] – miecz
glean – dolny, niski
gleanna – dolina
glosse – patrzeć, oglądać
Glyswen – Biała Rzeczka
gwen, gwyn – biały
gvalch'ca [falkka] – sokolica, sokoliczka
gynvael [ginvejl***] – lodu
hanse – zbrojna drużyna przyjaciół
hav'caaren [hafcaarn] – słowo kojarzące się z drapieżną chciwością
hen [hen] – starszy, stary (np. muirehen – stare morze)
ichaer [ikeer] – krew (np. Seidhe Ichaer – krew elfów)
imbaelk – kiełkowanie
inis [inis] – wyspa
invaerne – zima
kelpie – groźny i złośliwy duch morza
laeke – jezioro
lara [lara] – mewa
lionors [lijonors] – lwica
llamas – dojrzewanie
luned [luned] – córka
me [me] – moja, mój, mnie
meáth – spotkać
milva [milwa] – kania
mire – patrzeć, oglądać
mistle – jemiołuszka
minne [mine] – miłość
Midaëte – przesilenie letnie
Midinvaerne – przesilenie zimowe
muire [mure] – morze
modron – matka
morvudd [morvud] – wrogowie
naev'de [neewde] – dziewięć
neén [nen] – nie
pest – zaraza, mór, dżuma
que – co
quirk, quirk – ćwir, ćwir
raenn [ren/rein] – biec, biegać
rhena [rena] – królowa
scoia'tael [skoateel] – wiewiórki
seidhe [szei] – elf
sidh [szi lub szjidi] – elfem
shaent [szent] – śpiewać
sledd [sled] – sanki
sor'ca [sorka] – siostrzyczka
spar [spar] – strzelać (n'aen aespar a me – nie strzelaj do mnie)
spar'le – zastrzelić go
straede [stred] – droga
squaess [skess] – przepraszać (squaess'me – przepraszam), wybaczać
tearth [terth] – lęk, bać się
taedh [teu] – bard
tedd [ted] – dzień, czas, pora
tirth [tirt] – dzik
tor [tor] – wieża
tvedeane [tfeden] – dwanaście, tuzin
va [wa] – iść
va fail – do widzenia
vara – towar
vatt'ghern [watgern] – wiedźmin
Velen – równonoc jesienna
veloë [weleu**] – szybko
vort [fort] – od siebie, precz, dalej, dłużej (shaente vort – śpiewaj dalej )
wedd [wed] – dziecko
weddin – dziecko, dziecię
wen – biały (występuje głownie jako sufiks -wen)
woed, woéd [ueud**] – las, lasu
woedd [weud**] – lasu, leśny
yeá [jea] – tak
yghern [yighern***) – skolopendromorf
yn [yin***] – na, jeden/przedimek określony
ys [yis***] – w dół, z
zireael [cirejl] – jaskółka
zvaere [zweir] – przysięgać


Uwagi odnośnie wymowy

* – „th” jak w angielskim „moth”
** – „eu” jak we francuskim „peux”
*** – chodzi o dźwięk pomiędzy „y” a „i”

Wyrażenia i przykłady

A d'yaebl aep arse – W diabła rzyć
Aedd Gynvael – Okruch Lodu
Aen N'og Mab Taedh'morc – Ćwiczenia Dla Młodych Bardów
Aenyell'hael – Chrzest ognia; „hael” jest też używane jako pełne szacunku pozdrowienie
Aevon y Pont ar Gwennelen – Rzeka Alabastrowych Mostów
Ceann Treise – kaskada w Brokilonie
Duén Canell – Miejsce Dębu
En'ca minne – Maleńko miłości
En Dh'oine aen evall a straede – Jakiś człowiek jedzie konno drogą
Feainnewedd – Dziecko Słońca (gatunek kwiatów, prawdopodobnie słonecznik)
Gwenllech – Rzeka Białych Kamieni
Gwynbleidd – Biały Wilk
vessekheal – zerrikański toast

Odrobina gramatyki

Przeczenia: Bardzo podobny system, jak w języku francuskim, szczególnie dopełnień dalszych i bliższych, na przykład: N'te va to „Nie idź”. (Neen te va = N'te va).
-anna – kogo, czego? (blathanna – kwiatów) – częsta końcówka dopełniacza
-aep – dopełniacz w funkcji dzierżawczej, także „potomek”: Cahir aep Ceallach – Cahir (potomek) Ceallacha
-en – operator czasu przyszłego: N'aen aespar a me to „Nie strzelaj do mnie” (Nie zastrzel mnie), a ell'ea – Va'en aesledde, ell'ea? oznacza „Pójdziemy na sanki, dobrze?”.
Uwaga: Końcówka pytająca ell'ea, normalna w dialekcie Skellige, jest niegrzeczną formą w klasycznej Starszej Mowie, w której pytanie tworzy się intonacją.
Formą przeczącą jest nell'ea. Pytania można też chyba zadać przez inwersję: zamiast Aeen esseath Sidh? można też powiedzieć Ess'ae'n Sidh?